بریل زرد یا طلایی رنگ را در تجارت هلیودور (Heliodor) می خوانند و بیشتر از کشورهای برزیل، ماداسگار ونامیبیا استخراج و صادر می گردد.
ترکیب شیمیایی: Al2Be3(Si6O18)±Uranium+Fe
سیستم کریستالی: هگزاگونال
وزن مخصوص: ۷۲/۲
ضریب شکست: ۶۰/۱ – ۵۷۷/۱
سختی: ۸ – ۵/۷
جلا: شیشه ای
استحکام: خیلی خوب
بیشتر خریداران جواهرات به خوبی با معروف ترین گوهرهای خانوادۀ بریل یعنی زمرد سبز و آکوامارین آشنا هستند. برخی هم با بریل صورتی که به مورگانیت معروف است نیز آشنا می باشند اما افراد بسیار کمی با دیگر عضو خانوادۀ بریل که در واقع در دسترس تر و ارزان قیمت تر هم می باشد آشنا هستند. این عضو بریل طلائی نام دارد.اولین و بزرگ ترین ذخیرۀ بریل طلائی زرد در سال ١۹١٣ توسط یک کمپانی معدن کاری آلمانی در نامیبیا کشف شد. آنها آن را هلیودور نامیدند که بر گرفته از واژه ای یونانی به معنای ” هدیه ای از خورشید ” است و آنها گوهرهای بدست آمده را به یک طراح معروف یعنی آقای Lucas Von Cranach سپردند تا یک مجموعه ی بی نظیر از جواهرات را با آن برای کایسر ویلهم دوم آلمانی و همسرش بسازد. در نتیجه هلیودور شهرتی جهانی بدست آورد. اما این شهرت به خاطر رخ دادن جنگ جهانی اول عمر کوتاهی داشت و هلیدور خیلی زود فراموش شد.
انواع هلیودور برزیل
ذخائر دیگری از بریل طلائی هم در برزیل، ماداگاسکار کشف شده اند و این جواهر هم اکنون به شکل وسیعی در دسترس است. هلیودور وضوح و روشنی بسیار خوبی دارد و اغلب می توان آن را در اندازه های بزرگ تر هم یافت کرد. به نظر می آید که امروزه استفاده از واژۀ هلیودور مقداری کاهش یافته و برای استفاده از واژه های ” هلیودور ” یا ” بریل طلائی” در حقیقت قدری اختلاف وجود دارد.
کاروینگ لاک‌پشت بر روی هلیودور
ذخائر بریل طلائی در برزیل، ماداگاسکار، نامیبیا، نیجریه، سریلانکا ، زیمبابوه، روسیه، اوکراین افغانستان و کشور های دیگر یافت شده اند. بزرگ ترین بریل طلائی برش خوردۀجهان دارای وزن ۲۰۵۴ قیراط است و در تالار جواهرات Smithsonian Institution در واشنگتن دی سی در معرض نمایش قرار گرفته است.
نظرات کاربران